لقاح مصنوعی یا IVF
IVF مخفف کلمه In Vitro Fertilization می‌باشد که به معنای لقاح آزمایشگاهی است. میکرو اینجکشن یا ICSI مخفف کلمه Intra Cytoplasmic Sperm Injection است که ترجمه فارسی آن تزریق اسپرم به داخل سپتوپلاسم
اووسیت است.
برخلاف آی یو آی (IUI) که در آن اسپرم‌های شوهر توسط کاتتری وارد رحم خانم می‌شود، در IVF و ICSI تخمک خانم با اسپرم شوهر در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاه با هم ترکیب شده و پس از لقاح، جنین حاصله در داخل رحم همسر گذاشته می‌شود.
تفاوت IVF و ICSI در نحوه لقاح یافتن تخمک است. در IVF اسپرم در معرض تخمک قرار داده می‌شود تا خود وارد تخمک گردد درحالی که در ICSI اسپرم با سوزن مخصوص به داخل سپتوپلاسم تخمک تزریق می‌شود.
تکنیک ICSI برای اولین بار در بلژیک در سال 1992 برای درمان ناباروری مردان استفاده شد و موفقیت حاصل از آن تحول عمده‌ای در درمان ناباروری با علل مردانه ایجاد نموده است.
تلقیح داخل رحمی اسپرم یا IUI
تلقیح داخل رحمی (IUI) یک روش کمکی برای بارداری است که شامل قرار دادن مستقیم اسپرم در رحم زن در طی تخمک گذاری است و گاهی اوقات با داروهای باروری ترکیب می شود تا شانس لقاح را افزایش دهد. در طول بارداری طبیعی، اسپرم باید از طریق مهبل (واژن)، داخل دهانه رحم، رحم و سپس لوله ی فالوپی که در آن به تخمک می رسد، عبور کند. در IUI، اسپرم فرآوری شده مستقيما در رحم قرار مي گيرد و به سرعت و به راحتي به تخمک مي رسد. IUI گزینه ای ارزان تر و کم خطر تر در مقایسه با درمان های مشابه مانند لقاح آزمایشگاهی است.